Czy zamożny kolekcjoner dzieł sztuki sfingował ich kradzież, aby wyłudzić odszkodowanie? A może faktycznie doszło do włamania? Jak było naprawdę?

Rozwiązanie zagadki kryminalnej:

Jak wynikało z ekspertyzy mechanoskopijnej i wizji lokalnej oficera dochodzeniowego, dwoje stalowych drzwi wejściowych było zaopatrzonych w cztery zamki, po dwa na każde drzwi. Tymi zamkami były urządzenia marki Abloy, Optimus i Gerda-Tytan. Ten ostatni zamek drzwiowy ma tę szczególną właściwość, że gdy z zewnątrz zamknie się go kluczem, przekręcając klucz w zamku dwa razy – od środka nie można go już otworzyć! Otwarcie zamka pokrętłem od środka jest możliwe tylko wówczas, gdy wychodzący przekręci klucz od zewnątrz tylko jeden raz. Nawet gdyby rzeczywiście włamywacze dostali się przez okno do willi, uprzednio unieszkodliwiając jakimś sposobem alarm, nie mogliby opuścić domu przez drzwi, bez uprzedniego demontażu zamka Gerda-Tytan. Prezes Wolf w swym zeznaniu wyraźnie stwierdził, że wychodząc z domu przekręcił klucze we wszystkich zamkach dwukrotnie. A drzwi – jak stwierdził rzekomo poszkodowany –  zastał otwarte. Wniosek z tego, że Helmut Wolf zainscenizował włamanie i kradzież kolekcji cennych obrazów aby wyłudzić wysokie odszkodowanie. Zapomniał jednak o tym szczególnym drobiazgu z zamkiem.