25 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego. Tego dnia szczególnie pamiętamy o wszystkich dzieciach, których los nie jest znany

W dniu 25 maja 1979 roku na Dolnym Manhattanie w dzielnicy SoHo w Nowym Yorku zaginął 6-letni Etan Kalil Patz. Chłopiec tego dnia po raz pierwszy miał sam dotrzeć do szkoły. Nie pojawił się w niej już nigdy. Nie dotarł nawet na przystanek, znajdujący się w pobliżu jego mieszkania, z którego odchodził szkolny autobus. Wydawało się, że dosłownie zapadł się pod ziemię.

Poszukiwania chłopca poruszyły całą społeczność Stanów Zjednoczonych. Wizerunek Etana był m.in. publikowany na kartonach z mlekiem. Działania poszukiwawcze za zaginionym prowadzono na skalę międzynarodową. Ostatecznie w 2001 r. chłopiec został oficjalnie uznany za zmarłego.

W 1983 roku ówczesny Prezydent Stanów Zjednoczonych Ronald Reagan ustanowił dzień zaginięcia chłopca, tj. 25 maja Międzynarodowym Dniem Dziecka Zaginionego.

W Polsce Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego obchodzony jest od 2004 roku, pod patronatem Fundacji ITAKA. Symbolem dnia jest niebieski kwiat niezapominajka. Jest to dzień szczególny, poświęcony pamięci zaginionych dzieci oraz solidarności z ich rodzinami.

Zaginięcie dziecka jest bardzo traumatycznym przeżyciem dla całej rodziny, a także dla znajomych z podwórka, środowiska, w którym dziecko uczyło się. Małe dzieci giną nagle, co powoduje szok i często na początku bezradność rodziców, a u dziecka dezorientację i przerażenie. Przyczyn zaginięć jest mnóstwo. Każdy przypadek stanowi odrębną historię.

Najczęstszą przyczyną zaginięć małych dzieci jest nieprawidłowa opieka dorosłych, skutkująca czasami nawet porwaniem. Różne są również okoliczności zaginięć dzieci. Wystarczy chwila nieuwagi i może dojść do nieszczęścia. Dziecko może zaginąć pozostawione samo na podwórku, podczas powrotu ze szkoły, może zgubić się na plaży lub podczas zakupów w supermarkecie. Ważne, aby mieć świadomość jak można uniknąć zagrożeń związanych z tą trudną sytuacją.

♦  ABY NIE DOPUŚCIĆ DO ZAGINIĘCIA DZIECKA NALEŻY PRZESTRZEGAĆ KILKU PODSTAWOWYCH ZASAD:

• właściwie opiekuj się swoim dzieckiem, małego dziecka nie zostawiaj samego w domu i na podwórku (do 10. roku życia dziecko nie powinno przebywać samo w domu, do 7. roku życia dziecko nie powinno bawić się samo na podwórku);
• jak najwcześniej naucz dziecko swego imienia, nazwiska i miejsca zamieszkania;
• naucz dziecko rozpoznawać sytuacje groźne bez budzenia jego lęku;
• wyeksponuj w domu kartkę z numerami telefonów do najbliższych oraz telefonami alarmowymi, naucz dziecko korzystać z telefonu;
• wyjaśnij dziecku, że w sytuacjach problemowych może głośno krzyczeć, płakać, wołać o pomoc;
• szczególną opieką otaczaj dziecko w zatłoczonych miejscach publicznych (supermarkety, imprezy plenerowe, itp.), małe dziecko trzymaj za rękę – pamiętaj, to Ty masz pilnować dziecka a nie ono ma pilnować się Ciebie!
• wyjaśnij dziecku, że w razie zaginięcia powinno stać w miejscu, aż opiekun je znajdzie, ewentualnie powinno zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej (najlepiej do policjanta, ochroniarza, sprzedawcy sklepowego);
• naucz dziecko, że nie powinno rozmawiać z nieznajomymi, przygotuj je na ewentualny kontakt z obcą osobą, która zaczepia dziecko (częstuje słodyczami, proponuje „podwiezienie” lub atrakcyjne zabawy, puka do drzwi pod nieobecność rodziców), naucz dziecko, zdecydowanie odmawiać;
• naucz dziecko mądrze korzystać z Internetu, wyjaśnij jakim zagrożeniem jest podawanie swoich danych kontaktowych;
• zorganizuj dziecku bezpieczną drogę do szkoły (pod opieką osoby dorosłej lub w gronie rówieśników);
• nie pozwól dziecku podróżować autostopem;
• staraj się poznać przyjaciół i znajomych dziecka, interesuj się jego sposobami spędzania czasu wolnego;
• nie bagatelizuj problemów swojej pociechy, nie pozwól by brak wsparcia ze strony opiekunów ułatwił dziecku podjęcie decyzji o ucieczce z domu;
• reaguj, gdy widzisz dziecko w sytuacji problemowej, także wtedy, gdy to nie jest Twoje dziecko.

♦ GDY ZAGINIE DZIECKO…

Jeśli zaginęło Twoje dziecko bardzo ważna jest Twoja współpraca z policją i/lub innymi służbami/instytucjami pomagającymi w poszukiwaniach.

Jakość informacji →szybkość i adekwatność działania → odnalezienie Twojego dziecka.