Spędziła 7 lat w niewoli u człowieka, który bił ją, torturował, gwałcił i trzymał w drewnianej trumnie. Uciec stamtąd pomogła jej żona oprawcy

Prokuratorzy doszli do wniosku, że bez współpracy z Janice będzie im niezwykle trudno skazać Hookera. W zamian za zeznania przeciwko niemu, postanowili nie stawiać jej żadnych zarzutów. Wtedy kobieta opowiedziała, jak jej mąż poddał Colleen praniu mózgu, aby móc nią w pełni manipulować oraz jak sama pomogła mu w niszczeniu dowodów. Detektywi przesłuchali ich sąsiadów, którzy twierdzili, że Cameron był miły, skromny i przyjacielski. Później udali się do Riverside na spotkanie z Colleen Stan. 27-latka potwierdziła historię Janice, jednak zastępca prokuratora okręgowego, Christine McGuire nie mogła zrozumieć, dlaczego nie uciekła od Hookerów, ani nie zgłosiła się sama na policję chociaż miała ku temu wiele okazji.

Przeszukując przyczepę mieszkalną Hookerów, natrafiono na zdjęcie przedstawiające kontrakt niewolniczy, który według Janice miał zostać zniszczony. Znaleziono również fotografie ukazujące podwieszaną i związaną Colleen.

Podobne obrazy znajdowały się także na dwóch rolkach niewywołanych filmów, które zostały zbadane przez agentów FBI. 18 listopada 1984 roku detektyw Al Shamblin aresztował Camerona Hookera. Mężczyźnie postawiono zarzuty porwania, gwałtu oraz sodomii. Media szybko zainteresowały się tą sprawą i nadały jej rozgłos o zasięgu krajowym. W obu domach, w których mieszkali Hookerowie policja odkryła pejcze, skórzane pasy, drewniane pudła na głowę, haki w sufitach oraz masę czasopism z brutalną, sadystyczną pornografią. Wielu sąsiadów nie dowierzało w winę Camerona Hookera. On sam z uporem twierdził, że jest niewinny.

Brutalne fantazje

W społeczności Red Bluff Cameron i Janice Hooker nie wyróżniali się niczym szczególnym. Mężczyzna od dziecka był nieśmiały i zamknięty w sobie. Nigdy nie miał żadnych przyjaciół, więc uciekał w wykreowany przez siebie świat fantazji. Po ukończeniu szkoły średniej zatrudnił się w miejscowym tartaku. Był tam uważany za sumiennego pracownika.

Fascynował się brutalną pornografią. Z upływem czasu zaczął fantazjować o chłostaniu nagich, skrępowanych kobiet. W 1973 roku poznał zakompleksioną 15-latkę o imieniu Janice. Dziewczyna nie była zbyt atrakcyjna i cierpiała z powodu niskiej samooceny. Cameron szybko ją zdominował. Ona z kolei była wdzięczna losowi, że ma miłego chłopaka, który okazuje jej szacunek. Inni chłopcy w ogóle nie zwracali na nią uwagi lub traktowali z pogardą.

Pewnego dnia powiedział Janice, że chciałby zabrać ją do lasu, przywiązać do drzewa i wychłostać. Dziewczyna była w szoku, kiedy to usłyszała, ale bardziej niż bólu bała się utraty Camerona, więc wyraziła na to zgodę.

Od tamtej pory była regularnie biczowana i choć potem bolało ją całe ciało, to jednak cieszyła się, że może spełniać wszystkie jego pragnienia.

Pobrali się w 1975 roku i wynajęli dom w Red Bluff. Małżonek często zakładał jej na głowę maskę przeciwgazową z zamalowanymi na czarno otworami na oczy, przez które nic nie widziała i uprawiał z nią seks. Kiedy podczas odbywania stosunków płciowych zaczął jeszcze dusić ją do nieprzytomności, Janice oznajmiła, że nie chce, aby zadawał jej więcej bólu.

Kobieta wiedziała, że Cameron marzy o posiadaniu młodej niewolnicy. Zgodziła się więc pomóc mu w uprowadzeniu jakiejś dziewczyny, żeby mógł skupić swoje wynaturzone fantazje na kimś innym. Miała tylko jeden warunek. Będzie mógł zadawać swojej niewolnicy tyle bólu, ile tylko zechce, ale nie może uprawiać z nią seksu. Cameron zgodził się, ale później złamał tę obietnicę. Skonstruował drewniane pudło na głowę, które tłumiło wszelkie dźwięki i czekał na dogodny moment. Janice zaszła w ciążę, a kiedy urodziła dziecko, liczyła po cichu, że wraz z powiększeniem się rodziny, Cameron zapomni o swoich planach. Nic bardziej mylnego. Pierwsza okazja z Marliz Spannhake nie powiodła się, ale kiedy nadarzyła się druga, z Colleen Stan, już jej nie przepuścił.

104 lata pozbawienia wolności

Proces Camerona Hookera rozpoczął się 24 września 1985 roku w Redwood City, w hrabstwie San Mateo. Rozprawie przewodniczył sędzia Clarence B. Knight.

Zastępca prokuratora okręgowego, Christine McGuire nawiązała do ulubionego filmu oskarżonego pt.  „Historia O”, który ukazuje przeistoczenie młodej kobiety w seksualną niewolnicę. Oskarżycielka twierdziła, że Cameron Hooker biciem i torturami całkowicie złamał wolę Colleen Stan.

Obrona natomiast utrzymywała, że dziewczyna przebywała u Hookerów dobrowolnie.

Na sali sądowej zaprezentowano zakładanie pudła na głowę. Wykonano również kopię drewnianej trumny, w której Colleen przyszło spędzić wiele miesięcy. Kilku przysięgłych zdecydowało się nawet w niej położyć, aby przekonać się naocznie przez jaką udrękę musiała przejść dziewczyna.

Siostra Colleen, Bonnie Sue Martin zeznała, że kiedy dziewczyna odwiedziła swoją rodzinę w 1981 roku była znacznie chudsza i miała przerzedzone włosy. Doktor Michael J. Vovakes stwierdził, że blizny na jej kostkach i nadgarstkach były wynikiem krępowania. Opisał również ślady poparzeń prądem elektrycznym i przekłucia warg sromowych. Następnie psychologowie opowiedzieli o zjawisku znanym jako „syndrom sztokholmski”. Jest to stan psychiczny, który pojawia się najczęściej u ofiar porwania lub u zakładników, wyrażający się odczuwaniem sympatii oraz solidarności z osobami je przetrzymującymi. Może nawet osiągnąć taki stopień, że osoby więzione będą pomagać swoim prześladowcom w osiągnięciu ich celów. Syndrom ten jest skutkiem psychologicznych reakcji na ogromny stres, a także rezultatem podejmowanych przez porwanych prób zwrócenia się do oprawców i wywołania u nich współczucia.