Stalking to uporczywe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie czy prześladowanie, zagrażające czyjemuś bezpieczeństwu. Sprawdź czy nie jesteś ofiarą stalkingu
14 sierpnia 2017
Stalking to termin pochodzący z języka angielskiego. Stalk oznacza podchodzić, śledzić, skradać się. Stalkerzy najczęściej śledzą swoje ofiary i osaczają je (np. poprzez ciągłe składanie wizyt, telefony, SMS-y, pocztę elektroniczną, podarunki).
Niestety zdarza się, że stalker grozi swojej ofierze, czy wręcz popełnia na jej szkodę rozmaite przestępstwa. Takie zachowanie często zmusza ofiarę do ograniczenia aktywności życiowej, zmiany miejsca zamieszkania i pracy, a w skrajnych przypadkach nawet do prób samobójczych.
Zjawisko nękania istniało już w starożytności! Prawo rzymskie znało adtemptata pudicita (naruszanie skromności) polegające na natrętnym chodzeniu za osobą dobrych obyczajów lub/oraz zaczepianiu jej. W Polsce przejawy uporczywego nękania zaczęto odnotowywać w latach 90. XX wieku. Rozwojowi tego zjawiska bez wątpienia sprzyja rozwój technologii.
W Polskim kodeksie karnym stalking (zdefiniowany jako nękanie powodujące uzasadnione okoliczności poczucia zagrożenia lub istotne naruszenie prywatności) stanowi przestępstwo od 6 czerwca 2011 roku – zagrożone jest karą pozbawienia wolności do 3 lat (art. 190 par. 1 k.k.). W przypadku doprowadzenia ofiary do próby samobójczej – do 10 lat.
Według „Stalking w Polsce. Rozmiary – Formy –Skutki. Raport z badania na temat uporczywego nękania” pod red. dr. Andrzeja Siemaszki, stalker to najczęściej:
- mężczyzna (51 proc.)
- sprawca działający samotnie (54,9 proc.)
- osoba w wieku od 20 do 39 lat (36,9 proc.)
- osoba znana ofierze (74 proc.), przyjaciel/przyjaciółka, kolega/koleżanka (19,2 proc.).
W 2015 roku stwierdzono 3457 przestępstw stalkingu. W 2016 roku wynik będzie zapewne wyższy, ponieważ do końca lipca odnotowano aż 2342 takie przestępstwa.
W poprzednich latach policja stwierdziła to przestępstwo: w 2013 roku – 3,2 tys. razy, w 2012 – 2,9 tys. razy, w 2011 roku – 2,7 razy.