Potwór - Alma Wesoczyńska
Jak ukraść samochód? - Dobromir Walewski
Amatorzy - Jerzy Rajch
Japońskie wizytówki - V.P. Borovicka
Szara śmierć - Axela Korwin-Rays
Agent B-16 - Onufry Nałęcz
Hipnoza narzędziem zbrodni - Stanisław Górski
Historia Sławka - Ewa Kulesza
Oszuści, fałszerze i obrazy - Dawid Jass
Starsi panowie i dziewczyna - Jan Strumiłł
Najwyższa stawka - Wojciech Kotowski
Rozstanie - Janusz Hańderek
Przerwany poker - Andy Milik
Meandry śledztwa - Monika Kamieńska
Łut szczęścia i funt rozumu - Jerzy Kirzyński
Obrona konieczna - Kazimierz J. Pawelec
Betonowe buty - Krzysztof Pietraszkiewicz
Blisko ideału Gdzie kura ma przednie odnóża? - Hubert Kramsky
Po upływie roku - jak każe zwyczaj – dokonujemy podsumowania tego co było, co minęło, swoistego bilansu plusów i minusów. Czynią to także instytucje, zakłady pracy, organizacje społeczne czy polityczne, bo taki bilans jest przecież punktem wyjścia do opracowania planów na rok następny. Wypadałoby więc, aby i „Detektyw” dokonał takiego podsumowania. Na przykład podsumowania roku „kryminalnego”, zwłaszcza publikowanych na naszych łamach materiałów dotyczy autentycznych przypadków przestępstw czy nadużyć, które miały miejsce u nas w kraju. Chociaż są to reportaże czy sfabularyzowane relacje, oparte są jednak zawsze na wynikach śledztwa czy rozpraw sądowych. Niestety – w chwili, gdy piszemy te słowa jest połowa listopada – nie dysponujemy jeszcze danymi z całego roku, nie wiemy ile i jakie przestępstwa miały miejsce, ile było napadów, rozbojów, kradzieży, gwałtów itp. Resorty spraw wewnętrznych i sprawiedliwości z pewnością takiego bilansu dokonają, lecz ewentualne opublikowanie i skomentowanie tych danych w „Detektywie” będzie możliwe – z uwagi na tzw. cykl produkcyjny pisma – dopiero w kwietniu. Wiadomo jednak, że obraz ten nie będzie, niestety, zbyt różowy. Już w październiku bowiem resort spraw wewnętrznych sygnalizował niepokojący wzrost przestępczości w kraju. Jakiego więc bilansu powinien dokonać ”Detektyw” już dziś, teraz? Co sami możemy zapisać na swoim ubiegłorocznym koncie? Niewątpliwie najważniejszym dla redakcji, wydarzeniem był fakt, że właśnie rok temu – w marcu 1989 „Detektyw” stał się miesięcznikiem –t o pierwszy punkt w naszym rocznym bilansie. Drugim, wynikającym z powyższego faktu, jest powstanie nielicznej (co widać także w tzw. stopce pisma, bo zaledwie pięcioosobowej, ale stałej redakcji naszego miesięcznika. Na niej spoczywa obowiązek organizacji materiału, jego opracowania i przygotowania do druku.
Monika Kamieńska
Copyright © PAP 2019
